Tokaji Fordítás choć historycznie
namaszczony tradycją, jest obecnie mniej znaną wizytówką tego regionu. W XIX
wieku był bardzo popularny w Tokaju, dziś produkowany jest w bardzo małych
ilościach, zaledwie przez kilkanaście winiarni. Fordítás w dosłownym
tłumaczeniu oznacza „odwrócony”, a sposób jego wytwarzania polega na ponownym
wykorzystaniu prasowanego ciasta Aszú, wykorzystanego
do produkcji win Aszú. Wino wytwarza się tylko w najlepszych rocznikach, kiedy
pasta Aszú zawiera nadal dużo cukru resztkowego. Zalewana jest ona winem
bazowym (wytrawnym) z tego samego rocznika. Wino jest następnie macerowane oraz leżakuje przez okres minimalnie
sześciu miesięcy w beczkach oraz w butelkach.
Tokaji Fordítás nie jest tak pełny i strukturalny jak Aszú czy Szamorodni. Za młodu jest świeży i owocowy,
mogący stanąć w szranki z (wg. starej nomenklatury) 3-4 puttonowym Aszú, lecz
nie dotrzyma mu kroku. Jest winem lżejszym, a zarazem posiada mocną kwasowość,
która idzie w idealnej równowadze z cukrem resztkowym. Starsze roczniki,
jak @oremus Tokaji Fordítás 1998 charakteryzują się ciemną, herbacianą barwą z
charakterystycznymi dla tego rodzaju win aromatami wrzosowego miodu, dojrzałej
brzoskwini podpartego nutami orzechowymi jak również delikatną oksydacją. W
ustach dominuje umiarkowana (jak na słodkie Tokaje) słodycz przenikająca się z
dość wysoką kwasowością. Występuje również delikatna goryczka spowodowana większą
ilością garbników – zmienia się stosunek skórek do soku. Wino to wspaniale komponuje się z
kremowymi deserami oraz ciastkami z owocami z niezbyt słodką bitą śmietaną.
